شهید محمدوطنی

غروب بود در دفتر معاونت نیروی تیپ بودم که وارد شد و سلام وعلیک بلند شدم صورتش را بوسیدم و تعارف کردم بنشیند ‌.نشست و کلی صحبت کردیم .در اخر خواست اجازه بدهم با ایران ‌و مشهد تماس بگیرد و گفتم مانعی ندارد .و مشغول صحبت با خانواده شد صحبتش طولانی شد .با اینکه نمیخاستم به صحبتهایش گوش کنم ولی در یک اتاق سه در چهار متوجه صحبتهایش میشدم. که با برادرش صحبت میکرد و طلب حلالیت از چند نفر را سفارش کرد و بغضش ترکید و پشت تلفن شروع کرد به گریه کردن.صحبتهایش که تمام شد .و قصد خداحافظی کردند و من هم بلند شدم و همدیگر را در اغوش گرفتیم و اهسته در گوشش علت گریه را سوال کردم‌ بازوانم را گرفت و محکم گفت فردا مهمان جایی است و دیگر اورا نخواهم دید گفتم شاید انتقالش امده اما گفت از خدا خواسته ام که جسم و جانم را هردو با هم قبول کند .وباز اورا در اغوش گرفتم و قرار عاشقی را باهم گذاشتیم و با چشمانی اشک. بار از او خداحافظی کردم اورفت .وفردای ان روز عید مبعث بود و دشمن از اتش بست سوء استفاده کرد و با تمام قوا به ما حمله کرد و ما در انروز شهدای زیادی را تقدیم کردیم اما نگران محمد بودم در ان روز مجروح شدم و به عقب منتقل شدم در حالی که نگران محمد بودم ..از بچه هایی که از خط برمیگشتن جویای احوالش شدم کسی اورا ندیده بود تا اینکه یک رزمنده گفت خودروش مورد اصابت موشک دشمن قرار گرفته و از محمد چیزی باقی نمانده .با شنیدن این خبر شوکه شدم اری او خود خواسته بود همچون حضرت زهرا .س.گمنام و بدون مزار باشد و خداوند هم این هدیه را به او داد و شهید محمد وطنی اهل مشهد شد اهل اسمان تمام و کمال جسم همراه با جانش را فدای عقیله بنی هاشم کرد ...و اما من هنوز در بهت صحبتهایش هستم که میگفت جسم و جان هردو 

از شهید محمد وطنی فقط یک عدد تسبیح به یادگار به ایران بازگشت .بسیجی شهیدی که با فاطمیون بود و مردانه به دل دشمن زد و همچو حلاج خریدار سر دار شد او از مرز منیت کذشت و همه او شد و در شادی وصلش عندربهم یرزقون است .خوشا بحالش و بدا بحال ما جاماندگان قافله ی مدافعان حرم عشق ...انان در خون وضو گرفتند و اقتدا به مولای عشق امام حسین.ع. نمودند .و ای کاش نگاهی یا که دعایی بکنند بر ما جامانده های وامانده ......ای کاش