جزو بهترین تڪ تیراندازهای ایران بود

چنان با شهدا عجین بود ڪہ در سخنرانے هایش مے گفت: 

"من با شهدا راه مےروم 

غذا مےخورم و مےخوابم 

و این آسایشے ڪه برای من شهیدان بوجود آورده اند هرگز نخواهم گذاشت پرچـم یامهــدی  ادرکنے، آن ناله های رزمندگان در نمازهای شب و هنگام شب عملیات زمین بماند..."

حاج عباس عبدالهے همــواره در سخنرانے هایش میگفت: “جسمم را به خاڪ و روحم را به خـدا و راهم را به آیندگان مے سپارم ”

جزو   بهترین   تڪ   تیراندازهای     ایران   بود او همواره سخت ترین راه را انتخاب مےکرد چه آن زمان که فرمانده گردان صابرین تیپ امام زمان(عج) لشڪر عاشــورا بود و چه زمانے که بعد از بازنشستگے نشستن را بر خود حرام کرد و راه سوریه در پیش گرفت...

منبع: کتاب مدافعان حرم، خاطرات شهید جاویدالاثر عباس عبداللهی

@zakhmiyan_eshgh